وکیل مدافع: هیچ خبر موثقی از پایان اعتصاب غذا و سلامت زندانیان در دست نیست

دویچه وله: روشن نیست چند زندانی سیاسی هنوز پس از بیست روز در اعتراض به رفتار بد زندانبانان و سلول انفرادی در اعتصاب غذا به سر میبرند. وکلای آنان از وضع موکلانشان بیخبرند، خانوادههایشان در نامهای خواستار ملاقات با آنان شدهاند.

بیست روز از آغاز اعتصاب غذای گروهی از زندانیان زندان اوین میگذرد. سه هفته پیش ۱۷ زندانی سیاسی در پی اعتراض به رفتار نامناسب زندانبانان و رییس زندان اوین به سلولهای انفرادی منتقل شدند. آنان سپس دست به اعتصاب غذا زدند. طبق اخباری که از آن پس منتشر شده، عدهای از این زندانیان سیاسی به درخواست گروههای گوناگون سیاسی و مدنی به اعتصاب غذای خود پایان  دادند، اما کیوان صمیمی، روزنامهنگار، اعلام کرده تا زمانی که همه را از حبس انفرادی خارج نکرده و به بند عمومی ۳۵۰ انتقال ندادهاند، به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد. به نوشته وبسایت "کلمه"، وضعیت جسمانی کیوان صمیمی وخیم گزارش شده است.

خانوادههای شانزده زندانی سیاسی که دست به اعتصاب غذا زدند، با ارسال نامه به مسئولان گوناگون قضایی از جمله دادستان تهران درباره وضعیت سلامتی این زندانیان ابراز نگرانی کردهاند و خواستار ملاقات با آنان شدهاند.

همسر عیسی سحرخیز، روزنامهنگار سرشناس، نیز در نامهای خطاب به دادستان تهران ضمن شرح وضعیت حاد جسمانی همسرش، درخواست مرخصی درمانی برای او کرده است.

نسرین ستوده، وکیل مدافع کیوان صمیمی و عیسی سحرخیز به پرسشهایی در مورد وضعیت موکلانش پاسخ داده است.

دویچهوله: خانم ستوده، ما در حال تهیهی گزارشی از وضعیت یکسری از زندانیان سیاسی هستیم. از جمله، میخواستیم وضعیت آقای کیوان صمیمی را بدانیم که گویا امروز بیستمین روز اعتصاب غذای خود را میگذرانند.

نسرین ستوده: آقای کیوان صمیمی و همینطور آقای ضیاء نبوی، هر دو از موکلین من هستند که با توجه به طولانی شدن مدت اعتصاب غذای این دو زندانی، طبیعی است که نگرانی خودم را از وضعیت سلامت آنها اعلام کنم. چون هیچ تماس تلفنی و هیچ خبر موثق دیگری از این زندانیان در دست نیست که آیا آنها به اعتصاب خودشان پایان دادهاند و آیا در سلامت بهسر میبرند یا نه.

ضمن اینکه خواستههای این زندانیان نیز، خواستههایی کاملاً قانونی است و خواستههایی است که صراحتاً در قانون به عنوان حقوق آنان شناخته شده است. بنابراین جای سؤال و شک و شبههی بسیار زیادی هست که چرا مسئولین با زندانیانی که فقط حق خود را درخواست میکنند، چنین برخوردهایی میکنند.

خانوادهی ضیاء نبوی در مراجعهای که به دفتر من داشتند، اعلام کردند که تمام مراجعات آنان به زندان اوین یا مسئولین قضایی، کاملاً بینتیجه بوده است و با تهدید مداوم بازداشت، توهین و رفتارهای اهانتآمیز مواجه بودهاند. درحالی که بهتر بود که مسئولین به خواستههای زندانیان توجه میکردند تا به چنین بحرانی دامن زده نمیشد.

آیا هیچ راهی وجود ندارد که این تماس و مذاکره فقط بین مسئولین زندان و خانوادهها نباشد، بلکه مقام دیگری هم بتواند در این میان مداخله کند؟

خانوادهی زندانیان فقط به در زندان مراجعه نکردهاند. آنها به دفتر کار رییس دادگستری استان تهران، دادستان تهران و دیگر مقامات قضایی نیز رفتهاند. اما هیچ پاسخی به آنان داده نشده و بالعکس، به مأمورین و سربازانی که آنجا بودهاند، دستور داده شده که آنان را متفرق کنند؛ با رفتارهای توهینآمیز، با ناسزاگویی و همینطور تهدید به بازداشت. بنابراین خانوادهها راه مذاکره را درخواست دادهاند، اما از طرف مسئولین این راه بهکلی مسدود شده است.

در این میان، نقش شما به عنوان وکیل چه میتواند باشد؟

متأسفانه زندان از ملاقات وکلا با متهمین سیاسی جلوگیری بهعمل میآورد. طبیعی است در شرایطی که بیش از بیست روز از اعتصاب غذای موکلانم میگذرد و هیچ خبر موثقی از آنها در دست نیست، جای نگرانی وجود دارد. همینطور تمام تماسهای من، با دادستان تهران در مورد موکلانم، تاکنون بیپاسخ مانده است. اساساً به مراجعات وکیل و تلاشهای وکیل هیچ پاسخی داده نمیشود.

خانم ستوده، در مورد موکل دیگرتان، آقای عیسی سحرخیز، میخواستم بپرسم؛ آنطوری که ما خبر داریم و همسر ایشان اعلام کردهاند، وضعیت سلامتی آقای سحرخیز بغرنج شده است و به همین دلیل همسر آقای سحرخیز برای ایشان تقاضای مرخصی کردهاند. ممکن است در این مورد برایمان توضیحی بدهید؟

بیش از یک سال از بازداشت آقای سحرخیز میگذرد و در حالی که بالاترین مجازاتی که ممکن است دادگاه برای ایشان درنظر بگیرد، فقط دو سال حبس میتواند باشد، موکل من در طول سیزده ماه گذشته که در بازداشت بهسر برده است، حتی از استفاده از یک روز مرخصی محروم بوده است.

آقای عیسی سحرخیز طی سیزده ماه گذشته حتی یک روز به مرخصی نیامده است. در تعطیلات عید هم این مرخصی از ایشان دریغ شد و شعبهی پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران تمام مکاتبات من برای اعطای مرخصی به موکلام و یا تبدیل قرار او به وثیقه یا کفالت که ایشان آزاد بشوند را بیپاسخ گذاشت و هیچ جواب مثبتی به این درخواستها داده نشد.

آیا امکان دارد با توجه به وضعیت سلامتی آقای سحرخیز که طبق گفتهی همسرشان، گویا یک طرف بدنشان حالت فلج پیدا کرده است، به ایشان اجازه داده شود برای معالجه بیرون بیایند؟

اساساً مطابق مقررات آییننامهی امور زندانها، هر زندانیای که دچار بیماریهای سختی بشود که مداوای آن نیاز به مرخصی داشته باشد، قطعاً زندان باید برای بهبود حال این زندانیان، با اعطای این مرخصی موافقت کند. اما طی سالهای گذشته، شاهد بودهایم که در مورد متهمین سیاسی، به هیچوجه حقوق آنان رعایت نشده و همواره مورد بیتوجهی قرار گرفته است.

معهذا، من امیدوارم برای اینکه خطری متوجه آقای سحرخیز نشود، با مرخصی موکلام برای مداوا و معالجه موافقت بشود تا ایشان هم امکان دسترسی به خدمات پزشکی و بهداشتی را پیدا کند.

دویچه وله